Безбели

83. Пред полноќен миг Сѐ од нас ко да се преселило во длабок сон та не можеме повеќе ништо ниту да допреме ниту да им прекажеме на оние што веруваат оти...

92. Знам, а нема да узнам Јас знам што ме враќа во висока шума изгорена од крв и од огнови во извор низ грамадна карпа како човек опстојник на...

95. За кого било пишано Секое утро некое пладне некогаш квечер гледам и следам како полека настојчиво незапирно нескротливо се излева реката на мојот здив и воздив како ги поплавува ги покрива ги...

99. Никогаш на крајот Ако некогаш некаде имало нешто од она во мене што се будело и заспивало што цутело и венеело растело и паѓало се раѓало и умирало тоа е зашто...

95. За кого било пишано Секое утро некое пладне некогаш квечер гледам и следам како полека настојчиво незапирно нескротливо се излева реката на мојот здив и воздив како ги поплавува ги покрива ги...

90. Тишината помеѓу нас Да ми е да знам со кој подземен бран ни иде за што подолго мрачна да биде без ниедна ѕвезда в очи без здив од залез...