Од нашата содржина

Ова е интернетско продолжение на култната радио емисија „Паноптикум“, дело на нашиот реномиран ветеран во радио-новинарството, Љупчо Димитровски.

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

431. ПоукаОдиме докрајзашто одиме.432. Безгласни предНавалица од зборови,а стануваме безгласни.433. Мраз до коскиСтоиш в место онеменна мраз до коски залезен.434.…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

466. Искричави очи Тие очи искричави што ме следат молкома. 467. Те мислам Те мислам како да си уште…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

296. ЗапустениЗапустени домови, огништаи плодна земја пред пустина.297. БилоБило оти не можеда биде пак исто.298. СмеаДеца нѐ учат како од…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

391. Нечиј песГо знам песов,а тој луто ме лае.392. ЗабораавениСе знаеме одамна, ама сосем сме се заборавиле.393. НенадејноМа не е…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

416. БезличенИма тој лице, амабез маска вешто го крие.417. ГрубостГрубост во збор што не се сокрива.418. ПодолТе научија, те познаваат,па…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

281. Една смртЗгасна оган во семејно огниште.282. ПризракМи се прикажа во несонпризрак распламтен.283. ЧистСтои пред народпркосно и ведро.284. СкрвавенСкрвавен стасална…

Дознај повеќе