Безбели

98. Ако веќе ме немаш Се разбира дека не можам да бидам спокоен ако веќе ме немаш со сѐ што ти било блиско а ти е сѐ подалечно како однесено семе од ветер...

95. За кого било пишано Секое утро некое пладне некогаш квечер гледам и следам како полека настојчиво незапирно нескротливо се излева реката на мојот здив и воздив како ги поплавува ги покрива ги...

91. На дното од молкот Толку многу години минавме во ден и ноќ страдни од молнени радости и суви рани та сега ни е сеедно кога се будиме а кога заспиваме на дното...

89. Нешто од мене по мене Толку време поминав до неколку чекори далеку од целта на мојата опстојба сосе сенка до самоти дно на заборавот та сум рамнодушен дали нешто од мене...

87. За помни ме Запиши ме на ореов лист паднат на земја на која одамна ништо не из'ртува и сѐ пресушува пред коренување па препиши ме во каменот што го...

83. Пред полноќен миг Сѐ од нас ко да се преселило во длабок сон та не можеме повеќе ништо ниту да допреме ниту да им прекажеме на оние што веруваат оти...