Стихувани беседења

44. Конечно бесконечно Исчезнувам или веќе исчезнав помеѓу конечното и бесконечното, во конечното, во бесконечното? Конечен свет во кој мигум се запрени зборот, говорот, мислата, сонот, болката, рамнотежата. Бесконечен свет несмислен, необмислен, недогледлив, несогледлив, во...

43. Срцевина Една е срцевината во коски човечки и во дрвја со корени вековити; во која животот најнакрај згаснува, дури откога зрак сончев зајдува за никогаш и никаде повеќе да не изгрее. Малкумина живи го согледуваат...

41. Нашава ведрост Нашава ведрост не е помеѓу радоста и тагата, грижата и безгрижноста, бедата и богатството, јадоста и достојноста, нежноста и грубоста; ниту помеѓу надежта и рамнодушноста. Нашава ведрост била, е и треба да...

39. Предците и потомците Со нив сум секогаш откога ми се јавуваат на јаве помеѓу животи и исчезнувања во дрвени, камени и железни форми на убост за восхит, на нејзино вековито траење. Тие со мене...

38. Светлина Доаѓа до мене од којзнае каде, доаѓа во мене за крвта да ми ја разгори, за опстојот да ми го стамени. Не е зрак мигновен, не е искра молневита, не е издив...

37. И смрти Запре срце, се разлеа крв на небо, меѓу облаци и сонце; ненадејно, мигум оган згасна ветар што завејува сечии секакви траги на минат живот разнебитен. Се скамени молк меѓу четири ѕида на урнатина дамна...