Куќа што молчи

47. Месечина во мојата постела Одвај успеав да го префрлам мојот корен на облак што пловисосе разбрането море од студена пот.Во надеж дека ќе го...

46. Еден дожд И јас уште од дете знамдека има секаквипролетни, летни и есенски дождови. Овој што почнаова рано есенско утроненадејно поројно да се истура во...

44. Рими за игри Вака е и не може инаку оти е така: Во животот секогаш има нешто за старо и за младо затоа што и за јадост и за радост и...

43. Игра што не завршува Не сме папсани, би играле до ниедно време, ама предолго ги немам собрано сите делови на мојата безразложна смеа; дури се извишувам до небо како жива...

42. Од походи по светот Се вратив од негде премален по жестоки битки против јазли што никако не можат да се разврзат; и слободен и со јаже на врат и окован во пранги; сега...

41. Крв како зовриена По оган среде зима насекаде задимен снег пред пеплосано лице со безнадежни зеници. Твојата кожа развеана од разлутен ветар без зборови и знаци. Те знам добро од дамнина, најнапред...