НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

466. Искричави очи Тие очи искричави што ме следат молкома.   467. Те мислам Те мислам како да си уште со мои зборови обѕидана.   468. Детска смеа Ми ја бранува крвта оваа детска...

461. Скривница Направив скривница в земја за време на војски во походи.   462. Знаменосец Знаме развеал високо неранлив знаменосец.   463. Војување Почна војувањето откога мудри немеат околу огнови.   464. Сите Сите напред за никој да...

456. Умрен или жив Не се знае дали е жив? Да не е умрен, а жив?   457. Дом Урнатиниве беа мој дом. Во него и по него се извишив.   458....

451. Посед Мојот посед од зборови и дела ќе остане засекогаш само мој.   452. Нејаснотија Не согледа изминат пат, а веќе зачекори на нов.   453. Не помислувам Не сакам ни да...

446. До кога До којзнае когасо снага исправена. 447. Секаде Каде и да сум во следниот мигќе те мислам жизнена, љубов. 448. Сопатништво Нашето сопатништвои на светол и на...

441. Пој Ме буди и ме успивапој на птица раскрилена. 442. Промена Се случува нерето брзапромена на игра со дете. 443. Последица Лузна од рана отворенапо многу време преболена. 444....