НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

196. Единствена возбуда Возбуда во песна што не завршува.   197. Меѓу деца Сум со деца во знајни и незнајни игри жизнени.   198. Лангач Лаеж на лангач во ноќ што изѕемнува бездомници.   199. Веселба Неуморно...

196. Единствена возбуда Возбуда во песна што не завршува.   197. Меѓу деца Сум со деца во знајни и незнајни игри жизнени.   198. Лангач Лаеж на лангач во ноќ што изѕемнува бездомници.   199. Веселба Неуморно...

451. Посед Мојот посед од зборови и дела ќе остане засекогаш само мој.   452. Нејаснотија Не согледа изминат пат, а веќе зачекори на нов.   453. Не помислувам Не сакам ни да...

326. Зарек Ако ме нема,нека ме снема. 327. Гнездо Под моја стреа свила гнездоптица леснокрилна, преселна. 328. Меѓник Меѓников во плоднава земјае од сушно и жедно време. 329. Книги Книги...

221. Без покрив Уште само темел камен од куќава без покрив.   222. Исчекување Белки конечно ќе ги раздува ветриште облачиштава.   223. Јадосани Се раселија во пустелија од земја пустошна, опустена.   224. Стаен Во...

341. Лош предзнак Сончев зрак гаснемеѓу две планини. 342. Летен дожд Среде жештина дождгола снага накиснува. 343. Плевел Плевел покрил запустена земја. 344. Старудија Самотен човек нема дерманод секаква старудија околу себе. 345. Последен Го...