Куќа што молчи

41. Крв како зовриена По оган среде зима насекаде задимен снег пред пеплосано лице со безнадежни зеници. Твојата кожа развеана од разлутен ветар без зборови и знаци. Те знам добро од дамнина, најнапред...

39. Човек над сите Се случи по зајдисонце, на изгрев на месечина, една птица со снеможен ветар во крилјата и со песна како крик на фатен живот во клунот да се...

36. Пред нешто железно што личи на жива рана Да стоиш пред нешто железно што личи на жива рана, како паметник, а твоите соборци во ровот сѐ уште да веруваат дека...

35. На праг вековит Ако не беа сините и зелените платна на небото над нас, кои совреме ги распославме точно на пладне и на полноќ, којзнае колку сонца и месечини досега ќе ме...

34. Пречек на средишна песна Има секогаш една таква помеѓу една горе и друга долу, во средината средишна; значи единствена, значи прва и последна. Нејзиното доаѓање поетот обично го доживува достоен на нозе со крената...

31. Кошмарна самота Никогаш не ми се случило да бројам секакви бубалки, птици и ѕверки разлазени, разлетани, грабливи, стрвни на моето набрчкано чело; станав жива вода, ме гореше несоница легната до мене. Чудно несфатливо, неодгатливо: никако не можев да ги...