Безбели

88. Бунарот в куќа Мислевме одамна пресушил уште откога од куќата излегол последниот издив на осамениот старец што ја вардел сама жива сосе сенки среде трње и диви треви од диви ветришта гладни за крв...

Јас во тебе, ти од мене Си докажувам дека нема ништо попрво од сон што ита низ неспокој се пробива со сите насобрани сили кон недоброј денови и ноќи за друго...

89. Нешто од мене по мене Толку време поминав до неколку чекори далеку од целта на мојата опстојба сосе сенка до самоти дно на заборавот та сум рамнодушен дали нешто од мене...

97. Заоѓањата Почнав да ги гледам секој ден откако си ја уморувам снагава на ветер на дожд во магла под темни облаци и меѓу молњи не им пркосам со годиниве не тврдоглавам како да сум карпа со...