Создател во изгревот и залезот

137. Залез Тоне сонце во моите воздиви; црвено, скрвавено, како рането од злодоба, од војни во порази, од морнини во осами. Јас не можам подалеку од себеси со тебе љубов во денов студен,...

95. На чистина Еве ме на чистина, ближни и богови, кренат на нозе и со крената глава по многу беспаќа што успеав како човек да ги надминам. Дојдов да ве соберам околу огон...

87. Урнатини Чекорам низ празни урнатини на незнаен град, во кој некогаш живееле и сенки и луѓе во согласност со природата, во рамнотежа на надежи, извесности и сништа. Помеѓу нив слушам гласови, шепоти, воздишки...

108. Уште ме крепи коренот Продолжувам со народнадежен и несомнен,насобран од секаде,од никаде, совреме,за заедно да стасаме до прв збор на сонцето кое изгрева во...

150. Искричав Фрла последни искри кон мене силник мразовит. А јас самотник со беспаќа ненадминати во мене, неизлечив, од кои премалувам. Дека скоро никогаш повеќе нема да биде искричав колку што бил и колку што сѐ уште...

77. Сонувам прв сон Прв ми е сонов како ти се будиш во темна одаја, близу до од мене; заробена тишина во минато време, со сенки од птици фрлени во облаци од незнаен,...