Создател во изгревот и залезот

86. Помеѓу виделина и мрачнина Некогаш се гледам сам помеѓу виделина и мрачнина, некогаш со ближни и далечни; личам на себе, речиси сум, исто како да сум надминал големи премрежија, па...

90. Самобитен меѓу луѓе и божества Обграден од сите страни на светот, со сите годишни доба, до небо се извишувам и доземи се поклонувам на Ѕе што ме роди од камен, па да...

156. Поетот со човек -Ќе ме мислиш, грамаден човеку? Ќе ме пишуваш на стена, на дрво, крај извор на гласови? Ќе ме паметиш кога и тебе ќе те обземе мразна тишина? -Кој да те...

92. Срцевини Срцевини в коски и во дрвја вековити исто зборат за времето што го одживеале: дека секој миг самосвесен остава неизбришлива трага во паметењето, во личниот опстој, во плодната земја, во безмерната убавина на играта,...

136. Мојава земја на Ѕе Мојава земја е на Ѕе, а со неа е тој во мене. Секогаш е жива, создателна, изгревна, светлосна и залезна. Ѕе од изгревање ме...

98. Со воздив преуморен На крајот ли стасал човеков безимен што издржал на нозе којзнае колку самости со кои молчешкум, скришно го обградиле? Пред него бездна, по неа пустелија, зад неа голи...