29. Снеможен чекор
Еден снеможен чекор,
меѓу стамени
од први до последни,
го опомена човекот
што лунѕа низ живот
дека е близу невреме
во кое нема ни трага
од човек.
Просто го жегна в срце
и му рече мртов збор.
Се обиде човекот
да се врати макар
чекор назад,
на место негово
во спокој,
уште од кога чекореше
сам
низ грамадни дела
што ги создале духови
и тела,
но успеа само свој сон
да најде за толкување
на она до кај што
скоро ќе стаса.
Чекорот снеможен
просто гласно го онеми.
