49. Заборавена опитност
Надминал човек сегашен
многу минати времиња жив,
најмногу благодарение
на своите корени во мислата,
спознанието и откривањето
на својата стаменост
и на својата извишеност
како единствен.
Токму затоа упорито
докажува дека благодарение
на многуте минати времиња
што ги надминал жив
тој е сегашен, нескршлив,
дека никој како него не е
грамаден самотник
наспроти светот стварен
меѓу светлини и мрачнини.
Но еден знак и едно слово
во писмото на неговото
непорекливо постоење
кажуваат за една негова
опитност,
заборавена од сите со кои
бил негде заедно
меѓу небото и земјата:
имал сал една огнена љубов
во животот до смрт
со која се будел и заспивал
секогаш спокоен,
секогаш жизнерадосен.
