НЕИСПЕАНИ И НЕДОПЕАНИ ПЕСНИ, стихозбирка

61. Прикрај

Веќе прикрај сон
во скаменета стварност
без смислена цел.

Следи будење мигум
како болна смеа
дека наближува смрт.

Човек со громна песна
без корен, бесплоден
во земја и на небо.