166. Уште еден разговор меѓу Јас и Јас
Ништо не разбрав од утринскиов разговор помеѓу Јас книжевник и Јас обичен смртник. Би рекол кавга:
Јас книжевник:
-Ти немаш врска!
Јас обичен смртник:
-Стварно мислиш дека немам?!
Јас книжевник:
-Не мислам, туку знам. Јасно е како бел ден.
Јас обичен смртник:
-А ти имаш?
Јас книжевник:
-Јас создавам книжевни дела брз врска!
Јас обичен смртник:
-Па и јас така живеам. Затоа сме заедно.
Јас книжевник:
-Добро, ај кажи која ти е врската?
Јас обичен смртник:
-За што?
Јас книжевник:
-Па за животот, се разбира!
Јас обичен смртник:
-За живот не треба да имаш врска. Доволно е да живееш како било.
Јас книжевник:
-Не е доволно! Јас можам да речам дека е доволно да создаваш без врска.
Јас обичен смртник:
-Добро, ај ти кажи зошто како книжевник немаш врска.
Јас книжевник:
-Затоа што сум во исто време обичен смртник. Имаат не една, а многу врски тие што не се и едно и друго во еден.
Јас обичен смртник:
-Во кој еден?!
Јас книжевник:
-Се правиш дека не разбираш, а добро знаеш дека обајцата сме во човек.
Јас обичен смртник:
-Мислиш на овој нашиов, кому животот досега му минувал, му минува сега и до смрт ќе му минува без врска?
Јас книжевник:
-На него и на нас со него. Без никаква врска!
Не знам како им заврши утринскиов разговор на Јас книжевник и Јас обичен смртник, би рекол кавга. Побрзав да се оддалечам од нив дури не ме согледаа. Ги оставив насамо без врска.
