8. Во кафез
Предолго во кафез
не заробен а слободен
од сомнежи во синевина
недостижна ни со лет
ни со игра меѓу зраци
сончеви
штотуку родени
знам дека е некако
противречно
слобода да биде во кафез
поготово предолго
освен ако е отворен
но он е во него
тоа е несомнено
ако се имаат предвид
сомнежите
во синевина недостижна
треба да се има предвид
и дека нема никој
ни близу ни далеку
ни сега ни којзнае кога
па е сосема наместо
прашањето како и зошто
во кафез
уште ако се има предвид
дека он не е птица
јас искрено не знам
и знам дека е одамна сам
во незамисливо длабок
молк
конечно откривам
дека кафезот не е кафез
туку изгрев на сонце
како кафез
кој како секогаш откога е
жив
завршува кога им ја
промислува стварноста
на луѓе заодени доодени
премалени од преселби
меѓу извор и пустошија
тажејќи по свои корени
согорени.
