2. Од мене што е речено не може да биде одречено
Буле беше многу културен. Имаше култура на ура, што се вели. И постојано ја реферираше пред својата приколка односно првиот мис (до другите ретко стасуваше). Таа, пак, имаше помалку, па не се ни обидуваше да му компарира.
Беше како бебенце кога еднаш ѝ штукна да посака папагал на балконот. Буле ја чу.
„Чу што реков? Сакам папагал“.
„Добро, јас сум папагал“, прифати Буле.
„Стани“, рече таа.
„Стани“, рече Буле.
„Легни“, рече Буле.
„Стани“, рече таа.
„Стани“, рече Буле.
„Ти ме жешкаш“, рече Буле. „Речи друго“.
Таа беше како бебенце кога посака коњ на балконот. Буле ја чу.
„Чу што реков? Сакам коњ“.
„Добро, јас сум коњ“, рече Буле.
„Јади трева“, рече таа.
„Јадам трева“, рече Буле.
„Каскај“, рече таа.
„Каскам“, рече Буле.
„Ти ме жешкаш“, рече Буле. „Не сум коњ. Јас сум мозок“, рече Буле.
Буле беше мозок.
Од мене што е речено не може да биде одречено:
Буле беше многу културен мозок.
