ЕДНОСТИ I, песни во еден стих (слушајќи говор и пој на птици), 141-145

141. Кон исчезнување

Отсега сум мртов додека сме живи.

142. Приспивна

Слушам приспивна меѓу две возбуди.

143. Сегде белина

Утрени игриви и мразни снегулки.

144. Кога е

Веќе речиси неменливо.

145. Пуста пустелија

Во недоглед ко да нема ништо живо.