44. Пред молскавици
Запрев во миг мој
последен,
среде невреме пред
молскавици,
да не се најдам
меѓу нив
и со нив силно,
сѐ посилно, најсилно,
и со нив брзо,
сѐ побрзо, најбрзо
да почнам на луѓе
безгрижни
да се нафрлувам
во нивната животна
рамнотежа.
А и тие,
молскавиците
среде невреме,
како да губат сила,
како да забавуваат,
како да премалуваат,
како да ќе си заминат
скоро.
Дека не сум со нив?
Или дека сум пред нив?
