15. Во мојата природа
Сè е наместо во мојата природа
и е уште жива, животворна,
согласна со силите земни,
подземни, надземни.
Помеѓу сомнежи, надежи,
помеѓу неизвесности, огнови,
помеѓу спокојства, премрежја,
помеѓу игри и ветришта.
А откога се знам себеси
како човек самосвесен,
самобитен, слободен, силен,
тивок, громовен,
напати ранлив,
напати обеснажен,
никому не му давам
да турка во бездна
големи и мали камења
од стари или нови
мои планини;
на намерник и безименик
не им дозволувам да сечат
до срцевина столетни дрвја
колку длабоко,
толку широко вкоренети,
ни да кршат млади фиданки
штотуку разгранати;
ниту некој да се охрабри
да ми пресуши извор,
да преплави моја река
свои брегови.
Во мојата природа сум сам
дека никој веќе нема време
да сподели време со мене.
