Од нашата содржина

Ова е интернетско продолжение на култната радио емисија „Паноптикум“, дело на нашиот реномиран ветеран во радио-новинарството, Љупчо Димитровски.

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

361. Во туѓа земјаКолку ли ќе бидам јасза сите што сум дошлак?362. Ме имаСѐ уште сум гласенво својата сенка.363. ОдговорНе…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

466. Искричави очи Тие очи искричави што ме следат молкома. 467. Те мислам Те мислам како да си уште…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

Лична стварност Помеѓу игра и сон негова е стварноста. Спомнување И под ведро небо сум живеел спокојно. Ближен…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

186. Сокриено Многу сокриено во молкот пред нас. 187. Гроб Отворен гроб за безимен мртовец. 188. Без корен Имало развиен…

Дознај повеќе

НЕШТО ИДЕ НЕКАКО САМО ОД СЕБЕ, поезија/двостишија

436. НасилаНасила ми земашод сегашнинава.437. ВелеградНе ги догледувам височините на велеградов во пустелија.438. Толпа на улицаЗастанувам во толпава на улица,земам…

Дознај повеќе