21. Возврат
-За сѐ што правам, работам и помагам не очекувам никаков возврат. Од никого!
Ми го повторува ова по којзнае кој пат Петар Саздовски, мој пријател и познајник на многумина во градов. И сега, како секогаш, без никаков повод. Добро го познавам и знам дека е таков, па само го поттикнувам:
-Кога последен пат си направил, сработил или помогнал некому?
Се чуди:
-Нема последен пат! Секој ден, ако треба и ноќе. Вчера, синоќа, денеска…
Го провоцирам:
-А што последно ти понудиле за возврат?
Петар Саздовски ме гледа подоко, сомнително. Не одговара, па јас го поткрепувам прашањето со констатација:
-Луѓето ти се секако многу благодарни. Те паметат како голем спомагател.
Лицето како наеднаш да му се озари:
-Како може да се заборави поткрепа во вистинско време? Многупати ми се случува јас да сум заборавил, па да му се најдам некому по вторпат, третпат…
Потврдувам:
-Тоа е нормално. Особено кога е збор за случаи кои бараат на пример долгорочно лечење или на кои им се повторува една иста мака.
Јас пак за возвратот:
-И велиш дека не очекуваш никаков возврат? И не ти возвраќаат?
Ми одговара со возбуда во гласот:
-Како би можеле да ми возвратат на толку правење, работење и помагање од срце? Мислиш на некое признание, награда? Нема такво нешто.
Моето последно:
-Важно ти е што те знаат и познаваат многумина во градов како човек со несомнено големо срце?
Негово последно:
-Се разбира. Зошто да не ми е?
Петар Саздовски е успешен менаџер и доминантен акционер во голема, меѓународно афирмирана фармацевтска компанија.
