50. На светлина
Излегол на светлина
и тргнал по светол пат
кон жизнена светлина.
Кој го гледа во своја
до небо големина
му се гледа светлина
бескрајна и блиска,
смисловна и извесна.
Можно ли е кој било
да не го догледа,
ако поради каква било
лична расположба
не го гледа пред себеси
како лична светлина,
како своевиден негов
светол пат?
Тој знае дека не е можно
тоа
затоа што секогаш е
слободен на слобода
со која ја брани
рамнотежата на сонот
во луѓе
и здивот на стварноста
во негова трага.
Жизнената светлина
кон која тргнал тој
по светол пат
исто како сите до неа
блиска му е толку
што му е речиси дофатна
во мислата сосе збор
за негово ново дело.
Му иде да запее песна
во дамнина испеана
за играта и љубовта
на изгревно сонце
пред последен залез
очовечен.
