• ВО НИЕДНО ДОБА, Стивнување, стихозбирка
    30. Сонце, време и северец Утринсково сонце не успева да ги порази сенките насобрани околу мене и да ми ги угрее коскиве. Времево сè повеќе ми ја снеможи мислата за…
  • ВО НИЕДНО ДОБА, Стивнување, стихозбирка
    29. Во длабок молк Сè почесто и сè подолго сум во длабок молк како сама стена среде распукана, сува, среде мртва земја. А уште не сум, а уште не е.…
  • ВО НИЕДНО ДОБА, Стивнување, стихозбирка
    37. Сè уште човек Сè уште сум човек пред огледало, пред да излезам од мојата дома во урнатини до самоти небо и да се замешам во луѓе. Се разбира дека…
  • ВО НИЕДНО ДОБА, Стивнување, стихозбирка
    27. Првите зори Првите зори сегашни мои ги пречекувам во ведрина, како да ми почнува некоја нова вистина за животен миг сè уште недоживеан. Тие не се како вчерашни што…
  • ВО НИЕДНО ДОБА, Стивнување, стихозбирка
    20. Речиси обессилен Веќе не е сигурен дека може да направи уште чекор-два исправен, стамен, достоен, поблизу до пред портата на твојот долг незаборав. Не е сигурен или, пак, е…
  • ВО НИЕДНО ДОБА, Бдение, сихозбирка
    5. Восторг Од доблест, од достојание, од бдение, од убост. На мисла чиста, на стаменост вкоренета во своја земја, на вековитост непореклива, на љубов огнена и безмерна. Јас пред секој…