Од нашата содржина
Ова е интернетско продолжение на култната радио емисија „Паноптикум“, дело на нашиот реномиран ветеран во радио-новинарството, Љупчо Димитровски.
Ако треба нешто да се раскажува, не мора да се пишува. Пишувањето на времето на Јасен Виорски и Марија Имотска сепак е нешто друго!
Сонцето беше црвено, а водата без ветер кога таа заминуваше. Ѝ го раскажував спокојството во телото додека стоеше гола пред…
Дознај повеќеЦелта е сè уште далеку.
Ти не забележуваш, но ние веќе одамна се познаваме. Мене ми беа доволни само два детаља досега, Марија Имотска, и…
Дознај повеќеПатувањата се потребни, особено кога промените во нас доаѓаат сè поретко.
Ете така, си ги почнавме патувањата. Како сеќавање, а може и како сонување. Сеедно! Затоа што мораме да си го…
Дознај повеќеШто ми требаше мојата драмска егзистенција да ја сместам во Големиот град?
Сè почнува според некој однапред утврден ред: Тоа беа денови кога одвреме-навреме или некогаш многу ретко доаѓаше пролет откај реката…
Дознај повеќеЕдно друго чувствување и друг настан што сугерираат сосема поинаква состојба.
И уличните светилки личеа на далечни ѕвезди според кои требаше да се движиме за да не паднеме ненадејно и да…
Дознај повеќеНова фаза во рационализацијата на дејствието.
Ни требаа многу луѓе, а избравме само двајца. Чудно, Јасене Виорски. Изборот го оправдуваш со тоа дека треба да совладаме…
Дознај повеќе