62. Критериум

Најопшто за критериумот:

Станува збор за стандардно достигнување, правило на однесување, проценка на успешност или нормалност; стандард за лично промислување, проценување, оценување, одлучување, важност; често се изедначува со константа, а е сличен со мерило (обележје според кое се оценува или се изразува став за нешто).

Критериумот е „жива материја“, што значи дека тој постојано се подобрува, изострува, надградува.

Личниот критериум најмногу звиси од иоскуството, знаењето и убедувањето.

Во животот и творештвото доминантни се научниот и естетскиот критериум.

Прашања за лично промислување:

1. Се восприма ли нешто (дело, дејствие, процес) без криртериум?

2. Кога еден критериум е надминат од друг?

3. Дали критериумот подлежи на вреднување?

4. Што е со делото, дејствието и процесот кои не можат да се подведат под утврдени критериуми?

5. Критериумот се прилагодува на нужноста, потребата, предусловите и условите?

6. Може ли личниот критериум да се наметне како општ, а неговото исполнување задолжително и доволно?

7. Каква е врската меѓу критериумот и авторитетноста?

8. Признавањето и наградувањето според затврдени, познати и признати критериуми:
Колку притоа се препознаваат, признаваат и наградуваат автентичноста, односно оригиналноста, своеобразноста?

9. Неретко клучна релација: критериум-споредливост-наспоредност.