Ако може да сочуствуваме, а да не се сожалуваме меѓусебно, тоа би било најдобро. Но бидејќи не може, што би било добро и подобро?

Добро е искрено да сочувствуваме и сожалуваме во болка, тага, трагедија. Не е добро да сожалуваме, а да не се обидуваме да помогнеме како било.

Сомилоста е во секој од нас, а особено ја искажуваме пред самотен и осамен човек. Најдобро да сме со него додека му требаме.

Подобро е да куражиме со убедување дека животот продолжува сè додека го живееме, и тоа многу повеќе отколку што го живуркаме.

ТИВКИ КЛОКОТИ, рефлексивни искази, 138