3. Врвица
Во сечиј живот една и многу врвици. Едната своја и единствена, многуте нечии, на незнајни, сеедно повторливи или не. Разликата помеѓу нив е уште во две важни нешта: целта кон која водат. Не треба да се заборави уште едно; кое во некои ситуации, состојби и премрежија може да биде поважна од двете: видливоста или откриеноста, поточно изоденоста. Тоа, пак, упатува на близоста и далекоста на целта.
Мислам дека ни се согласни мислењата и искуствата за меѓузависноста на врвицата, целта и животот воопшто. Особено кога е збор за едната, својата и единствената врвица, нејзината видливост или откриеност, и дали целта е по друга, по неа следат други или, пак, е последна во животот.
Од сите мои и твои врвици во животот, низ животот досега, исто од сите мои и твои, засега последната не е ни догледлива. А верувам нам ни е најважна оваа по која одиме заедно; нашава. Мислам, се надевам животна. Исто мислиш?
Малу ме замислува, по малу и ме загрижува дека врвицава е тесна, стрмна, од поодамна планинска, и води кон догледлив и согледлив, но сè уште далечен врв. Секако е нова. Наспоредно со неа, лево и десно, близу и далеку има неколку стари запуштени, и нови, пошироки, поголи, понатапкани, очевидно поизодени.
Одвреме-навреме нашава врвица ја пресекуваат нечии други кои како да не водат нигде. Прават распаќа кои засега не успеваат да нè замајат и да ни го забават ôдот.
