1. Движење-партија
Се (по)троши времето на партиите (партиска идеологија-политичка моќ), со предводничко лидерство на една личност (харизма?!-таа никогаш не била „природна“). Со вештина на влијание.
Време е за движење (формално, неформално), без „цврста“ идеолошка платформа, а со јасна државничко-општествена цел. Тој пресврт веќе се случи-се случува и во Македонија.
Политиката во светот одамна не е „уметност на можното“. Таа е сѐ повеќе авторитетно раководење-овозможување на ефикасно функционирање и надградба на системите на државата и општеството (стручно, мудро и творечки).
