115. Држава и општество не се праат со голтари, политикантски апашишта, шака бедни богатници и изроди.

116. Умни и учени лујѓе на чело, а не неписмени, простаци и неарни во умо.

117. Ќотек народецу, саде ќотек!
Макар шо веќе не сум баш сигурен оти и со ќотек можи да им влези ум во глајте.

118. Ај партии најпрвин на виделина! Најпрвин да видиме колку членој имате на број.

119. Да си знајте! Ако се крени народо, има да горите до пеплосуање. А распален гнев народен нема ни очи ни уши.

120. Народецу мој,
Варди се пак да не те заведат бојосани неранимајковци, апашишта и изроди!

121. Ако си власт народна, тогај почни да го сотираш плевело мафијашки сосе корен. И ич око да не ти трепнуа!

122. Ја ќе нè биди, ја нема да нè биди на чело со вас.

123. Жалам оти било шо било меѓу нас и оти појќе не можи да биди, убост моја.

124. Секакви апашишта предводени од политиканти и парајлии: ѕидари, лекари, пекари, аптекари, сметкаџии, кадии…

125. Да им викниме на бојосаните платенички бандити:
Само мрднете, па ќе видите шо ќе ве снајди, гојда ниедни!

126. Не можи правдата на виделина дури неуки кадии ем ти судат ем те кудат.

127. И шо по? По исто ко шо беше и ко шо је: партиски давајгазовци ќе се тепаат за власт, партиски апашишта ќе го крадат народо дури има уште за крадење, партиски лејки ќе стануаат главатари, партиски богатници ќе вртат валкани алашвериши…Или?

128. Смачено ми је, ама овде немам како инаку. А за шо подаледку одовде не ми се ни годињево.

129. Не ти треба живот шо не је живот.

130. Немој ти на мене сите сме криви. Ја добро знам кој ми је крив и знам како со него. Ама сум немошен.

131. Секој народ заслужуа али не да величи лујѓе умни и со дела.

132. Саде знам оти и по ноќва ќе биди ден. Без мене али со мене.

133. Нема демократија сè дури избираме партии за на власт, а не лујѓе со ум и дела. То владејње по ново се вика партократија.

134. Прво збриши старо и гнило, па после почни ново за живот.

135. Дозволуаш да ти го соли умо властољубна лејка?!

136. Времето ни мини, а ние ништо не прајме за нас.

137. Не можи никој да не је крив кога је криво, а никој не ни пробал да го испрај.

138. Задоцнето против гнилоста и крадачката во државата је веќе предоцна.

139. Е и допрва ќе биди од тешко потешко, ама ножо је под грло.

140. Има уште време за сè прекуноќ? Се плашам не, ама белки има.

141. Плевело шарени серковци и гомнојадци пак фати корен. Да не го бараме Господ на помош, ами совреме да ги искорениме.

142. Добро, не смејме да грешиме на следните избори, ако сакаме да ги сотриме поткупените и апашиштата. А шо прајме дотогај?

143. Сите знајме оти фатената риба од глаата смрди. Ама нејзе ич не ѝ је гајле, си плива слободно во матната.

144. Народо је во жал и болка поради изгорени млади животи, а бојосаните гојда му го распалуаат гнево.

145. Шо сè истрпе и трпиш, народецу мој. Јака ти душа!

146. Шо да им речиме на синојте, ќерките и внуците? Да бегаат шо подалеку одавде али овде да се мачат за пристојно да живеат?
(Да се (до)разбериме! Нагласоко на мојава народска изрека не је во заминуањето-бегањето од земјава (никој то не би им го препорачуал на својте потомци), ниту во остануањето и  борбата за подобро (секој го бара то од ними, ама првин од себеси), туку во мачењето за пристојна живеачка. Шо би му препорачале на ваш потомок-школуван, учен, паметен, кој се мачи, се отепуа од чесно работење, а околу него и пред него кој од кој побогат потомок на апашишта, ем неписмен ем без грам мозок?)

147. Наместо да живејме во љубов, ни натурија и нè трујат со омразија.

148. Нема појќе шо и од кого да се чека. Сега али никоаш!

149. Не пишуам за да читаат неписмени!

150. Вредности и дела…Вредности и дела…Вредности и дела…Ништо ни од нас ни со нас, а ни по нас без ними.

151. Ја појќе немам доверба во партија, ами само во знајни, умни, опитни и учени велики лујѓе. А вие како сакате.

152. Мене ми се чини ко да се плашите од ними, па зато уште ги остаате да ни ја сотираат државава.

153. Доста со како! Одма секако против шарените платенички ороспии-најголемио внатрешен непријател на Македонија!

154. Нека не нè биди ако не можиме да ги сотриме мафијашките чауши и лигуши во државава ни.

155. Чеснио лесно се најдува. Со нас је, а наше је да го препознајме и да го измолиме да ни застани на чело.

156. Никако да се ослободиме од џгано шо ни го натурија на власт за да нè испокради до гола кожа.

157. Мора првин да се исчисти сè и да се сотри џгано сегде кај шо је, па после сè одново.

158. Ни треба љубов. Проклети сме без неа.

159. Вондредна состојба? Зар не сме во неа?!

160. Партиски моќни апашишта ни ги умреја градојте и селата. Уште главнио град на државичкава остана да го доумрат.

161. Секој се бори за себе и за друзи како шо знај и умеј. Ако не се бори, готов је.

162. Добар збор је збор наместо и во право време.

163. Остани чоек во најтешко.

164. И од умен и опитен не је сè за ука и поука.

165. Стамен остани надминуајќи сè ем сешто големо ем мало, ем лесно ем тешко, ем криво ем прао.

166. Најтешко је соочувањето со прва смрт на ближен.

167. Тамам работа саде ја да сум прав, а сите друзи да се криви.

168. Убав је секој шо љуби.

169. Успехо је најповрзан со решителноста.

170. Немојте по мене, ако не ви требам.

171. Еве не знам, па да прашам:
Кои се западни и европски вредности?
Има источни, северни, јужни и неевропски?

172. Чоек мора по смрт на ближен да најди сила за живот. Кој можи, нека поможи.

173. Цел живот искачуаш своја планина со своја тежест.

174. Млади јунаци среде смрт спасија животи. Фала им.

175. Жално је кога веќе нема треба и сакаш, ами мораш. Ама је шо је. Само да не запреш докрај.

176. Непребол је, ама мораме сите во него да сме испраени. И да ги поткрепиме оние шо изгубија ближни.

177. Фала за помагањето и споделуањето на болката, а борбата против партиските апашишта мора да биди само наша.

МОИ НАРОДСКИ ИЗРЕКИ ЗА ГРЕВОТ

178. Прајш грев, па сетне бегаш од него.

179. Болештина је голема шо је собрана по многу гревој.

180. Простуањето на греојте је за благодат.

181. Кој дава милостина и грев се простуа.

182. На друг не му преврлај свои греој.

183. Ниеден грев не се простуа со вино и ракија.

184. Исповедај го грео и ќе ти се олесни.

185. Грео и срамо одат рака под рака.

186. Секоја крадба је грев шо најтешко се простуа.

187. И најмало грешење је грев.

188. Слеп при очи не догледуа грев.

189. Во мрачнина се кријат греојте.

190. Напраени греој во веселба и смеа се надминуаат со жалба и плач.

191. Старите греој не можи да се покријат со нови.

192. Не чекај го крајо на грео за да се покаеш.

193. Од мал до голем грев, од мало до големо зло.

194. Не се сокриваат ни грео ни каењето.

195. Казна пред грев, а не грев па казна.

196. Непризнаените греој најлесно се пренесуаат од еден на друг.

197. Грешник спремен на покајание је поголем од светец кој не бил во искушение.

198. Греој едни по други исто ко бездни една по друга.

199. Бесрамнико не престануа да прај греој.

200. Никоаш грешките и греојте не тежат исто. И кога се заедно.

201. Грешник пред мудрец молчи, а не слуша.

202. Не ги правдај својте грешки со грешки на други. Ни ко причина ни ко последица.

203. Мисли на својо грев и кога си сам и кога си со други грешни.

204. Еден грешник кој се кае је поголем од недоброј праведници кои мислат оти нема за шо да се каат.

205. Живото на крстопат:
Али достоен со трајни вредности али дребникав и бесцелен со минливости.

206. Екотен и неугаслив мајчин крик до небеса. За чедо убиено од бесовесен.

207. Ќе успејме на крајо само ако чесноста ни стани најпрва и највредна во живото.

208. Во ова мало парче наша земја ѓаоло дамна ја однел шегата.

209. Така је, некои нешта треба првин да созреат, па да се сменат. Ама шо прајме со оние кои никако да созреат?

210. Не враќање назад и не напред без суредуање на ова шо је.

211. Ако не можиме ние да ги збришиме, треба да сториме сè сами да се збришат.

212. Знајте некој кај нас чесен, а богат со труд и мака? Ја не знам ниеден.

213. Нема ни држава ни општество со големи творци во беда и немаштија.

214. Лујѓе, најстрашно је шо не се сакаме меѓусебно ко лујѓе.

215. Уште малу жива надеж пред безумие, безнадежие и бесмислено живуркање.

216. Не знам вие, ама ја ич не чекам помагање од силнико шо нè обезличи и нè збриша ко исконски народ.

217. Нејќам да бидам во свет во кој убиените се бројки и безимени.

218. Им должиме многу, та премногу на нашите потомства.

219. Со џгано од лесно полесно:
Брго сам ќе се сотри ако не му се дај ни скршена пара ни капка вода ни леб и сол.

220. Нешто страшно за народо се тркала од врвојте на свето. Прашајње је дал` и каков ќе преживеј.

221. По ново:
И натаму партократија али демократија без партии и „невладини“?

222. Колку појќе зависиш од друзи, толку си поголем мрсулко и серко.

223. Не сме паметни шо да прајме со нашите деца? Е, па не сме откога парата нè напрај улај.

224. Прашуам за да си одгоориш:
Ако си член на партија, зошто си?

225. Секој го знај ко чоек, чесен, опитен и умен. Народо го слуша, го чита и го величи. Ама шо оти кога је стар.

226. Ем се престројува ем се прекројува свето. Засега пак меѓу големи и силни, без да се прашаат малите и слабите.

227. Творец-паталец:
На мојте потомци им го оставам во наследство саде мојто дело. Немам ништо друго.

228. Борбата за чесност, одговорност и вредности во живото мора да биди најпрвин лична.

229. Мораме заедно кон наша најголема цел.

230. Парите не вредат ни еден живот.

231. Лица и маски али личности и дела.

232. Мораме прекуноќ да ги извадиме на чистина сите кои си тераат ко досега и ко сите да се под ними.

233. Само пак да не ни се замешаат однадвор.

234. Не сте друго освен гниди, чим ви је гнида на чело.

235. А бре гојдо политикантско, ќе кажиш ли од кај ти се миљоните али народо да ти ја земи мерата?

236. Нема народ шо избира лигуши и туѓински платеници за да страховладеат со него. Има отепан-недотепан кому такви му натураат.

237. Секој со сите во борби за сè шо на живото насушен му дава смисол.

238. Нема друго чаре, освен и со голи раце против секој со празна лејка шо се обогатил крадејќи безумно.

239. Грешка наша-мака неизмерна и болна:
Прифаќајње на туѓи наречивредности на живеачка, а откажуање од нашите вкоренети ем вековити.

240. За да опстаниме мораме не еден, а појќе чекори назад. После умно, опитно и сплотено напред, чекор по чекор.

241. Чоека го боли и за свое и за сечие шо не му је туѓо.

242. Те барам, љубов, и таму кај шо знам оти те нема.

243. Наше достојание во свето само со стојности.

244. Можи времето шо го споделуам со вас и делата шо ги создаам за вас се малу, ама друго веќе немам.

245. Треба да ги величаме доблесните во тешки, мачни и неизвесни опстановки.

246. Се накотиле платенички изроди, шо да нема напредуање ако брго не ги истребиме.

247. Да бидиме будни и будно да пратиме шо праат ем будните ем штотуку разбудените во свето.

248. Досега било како било и је вака. А знајме ли како натаму? И сами али со кого.

249. Најпрвин да научиме како да си го браниме животецо. Сеедно богат али скуден.

НАРОДСКИ ИЗРЕКИ V