141. Кон исчезнување
Отсега сум мртов додека сме живи.
142. Приспивна
Слушам приспивна меѓу две возбуди.
143. Сегде белина
Утрени игриви и мразни снегулки.
144. Кога е
Веќе речиси неменливо.
145. Пуста пустелија
Во недоглед ко да нема ништо живо.
ЕДНОСТИ I, песни во еден стих (слушајќи говор и пој на птици), 141-145
