СЕ ЗАНЕЛЕ ВО НЕКОЈА СВОЈА ИГРА ЧОВЕК ВО МНОГУ ГОДИНИ И ДЕТЕ КОЕ ПРООДЕЛО ШТОТУКУ.
ЗА ОНИЕ ОКОЛУ НИВ, КОИ ГИ ГЛЕДАЛЕ СО ЉУБОПИТСТВО, НЕЗНАЈНА ИГРА СО ПРЕСВРТИ: ТУ БАВЕН, ПА БРЗ ТАНЦ, СО НЕОБИЧНИ И НЕРАЗБИРЛИВИ ТАНЦОВИ ФИГУРИ, ТУ КРИЕНКА ЗАД ДРВЈА И ВО ГРМУШКИ, ТУ ПОЛЗЕЊЕ ПО ГОЛА ЗЕМЈА И ТРЕВНИК, ТУ СКОКАЊЕ ВО ПРАЗНИНА, ТУ ЛЕТАЊЕ НА ВЕДРО НЕБО. СĖ НИЗ ГРОМКА СМЕА, ВЕСЕЛИ ИЗВИЦИ И ПЕЕЊЕ ПЕСНИ БЕЗ ЗБОРОВИ.
ОНИЕ ОКОЛУ НИВ, КОИ ГИ ГЛЕДАЛЕ СО ЉУБОПИТСТВО, ОДВРЕМЕ-НАВРЕМЕ ИМ РАКОПЛЕСКАЛЕ, НО И ЗАГРИЖЕНИ ГО СЛЕДЕЛЕ НИВНОТО ПОСТЕПЕНО, НО ВИДЛИВО ПРЕМАЛУВАЊЕ. ОСОБЕНО НА ЧОВЕКОТ ВО МНОГУ ГОДИНИ.
ДУРИ И ДЕТЕТО КОЕ ПРООДЕЛО ШТОТУКУ ОДВРЕМЕ-НАВРЕМЕ МУ ПОДВИКНУВАЛО ДА ЗАСТАНАТ, МАЛКУ ДА ОДМОРАТ. ИГРАТА Е НИВНА, НЕ МОЖЕ ДА ИМ ИЗБЕГА. ЧОВЕКОТ ВО МНОГУ ГОДИНИ ОДБИВАЛ, ПОТТИКНУВАЈЌИ ГО ДА ПРОДОЛЖАТ ДА ИГРААТ.
ВО ЕДЕН МОМЕНТ ДЕТЕТО СЕДНАЛО НАЗЕМИ БОЖЕМ ОЕБССИЛЕНО И МУ ДОФРЛИЛО:
-ДЕДО, МОРАМЕ ДА ОДМОРИМЕ, ЈАС ВЕЌЕ НЕ МОЖАМ.
ЧОВЕКОТ ВО МНОГУ ГОДИНИ ЗАПРЕЛ, СЕДНАЛ ДО НЕГО, ПОТОЧНО СЕ НИЧКОСАЛ НАЗЕМИ И ЗАГРИЖЕНО ГО ПРАШАЛ:
-ШТО ТИ Е, ДЕТУЛЕ МОЕ? ПРЕМАЛЕ?
ПО ДЛАБОКА ВОЗДИШКА ДЕТЕТО ОДГОВОРИЛО ПОТВРДНО.
ЕДЕН ОД ОНИЕ ОКОЛУ НИВ, КОИ ГИ ГЛЕДАЛЕ СО ЉУБОПИТСТВО, СРЕДОВЕЧЕН ЧОВЕК, МУ ПРИШОЛ НА СТАРИОТ И ГО ПРАШАЛ:
-КАКО ТИ, СТАР И ОПИТЕН ЧОВЕК, СИ ДОЗВОЛИ ТОЛКУ ДА СЕ ЗАНЕСЕШ СЕБЕСИ И ДА ГО ЗАНЕСЕШ ТВОЕВО ДЕТУЛЕ ВО ОВАА НАЛУДНИЧАВА ИГРА? ЗАРЕМ ЧЕКАШЕ ОБАЈЦАТА ДА ИЗГУБИТЕ СИЛА И ДА СЕ НИЧКОСАТЕ НАЗЕМИ?
ЧОВЕКОТ ВО МНОГУ ГОДИНИ ГО НАСОЧИЛ ПОГЛЕДОТ КОН НЕГО, ГО ЗАГЛЕДАЛ И ПО ДВА ДЛАБОКИ ВОЗДИВА МУ ОДГОВОРИЛ:
-НЕ МОЖЕШ ДА ГО РАЗБЕРЕШ ТОА ТИ, ЧОВЕКУ. АКО ДОЈДЕШ НА МОИ ГОДИНИ И АКО ТИ СЕ УКАЖЕ ПРИЛИКА ДА ЗАИГРАШ КАКВА БИЛО ИГРА СО СВОЕ ДЕТУЛЕ ШТОТУКУ ПРООДЕНО, МЖЕБИ ЌЕ СЕ СЕТИШ НА ОВИЕ МОИ ЗБОРОВИ:
ИГРАЈ ЈА ИГРАТА ШТО СИ ЈА ЗАИГРАЛ СО НЕГО КАКО ДА ГИ ОДЖИВУВАШ СВОИТЕ ПОСЛЕДНИ МИГОВИ, ДО ПРЕМАЛУВАЊЕ. ЗАШТО БИДИ СИГУРЕН ДЕКА Е ТОКМУ ТАА НЕГОВ ЖИВОТЕН ПОЧЕТОК.
НАСЛОВИ (СĖ ВО НАСЛОВ), насловна проза, 65
