136. Мојава земја на Ѕе

Мојава земја е на Ѕе,
а со неа е тој во мене.

Секогаш е жива, создателна,
изгревна, светлосна и залезна.

Ѕе од изгревање ме води
кон извор непресушен.

Ѕе до залез создава мое дело
со негова крв бележано.

Иако обајцата знаеме дека
нема да го создадам докрај.

Зашто е сеедно кој од нас
прв ќе стаса на хоризонтот.

Зашто е тој и негов и мој
за опстој, за сон, за корени.

А Ма, а Ма не престанува
да прибира семиња секакви

што ќе ги запре сите сегашни
и идни мои беспаќа во мене.