Просто е невозможно
Он да не гледа што е
Да не сознава што е
Да пруифаќа како е
Он да молчи дека е.
Просто не може
Да не се опира
На стварност која
Не е стварност
Која допрва
Треба да е стварност.
Он е свесен за сè
Што не се случува
И со него и со сите
А на што се надевал.
Он е свесен
За секоја умисла
Да се ништи
Да се брише дури
Како трага дело
Кое некогаш постоело.
Просто не прифаќа
Да отиде во пустина
Во некоја празнина
И да крикне од немоќ
Дека заминува
Тивко неизбежно
Како минливост
Меѓу ова едно
И некое друго време.
Он-птица прелетница.
ЈАНЅИ ОД ЈАВА ВО ЈАЗОЛ, Превирања, стихозбирка, 42