116. За мене како Јас книжевник и Јас обичен смртник
Во младоста и зрелите години две мои карактерни особини најчесто сум ги докажувал пред други: упорност и доследност. Според кои многумина ме паметат, особено оние со кои сум дејствувал и работел заедно или ми го следеле чекорењето по врвицата на животот.
Не, немам намера сега да пишувам за нив, да ги конкретизирам. Не чувствувам никаква потреба за тоа. Тие се дел од мојата творечка самосвест.
Само ги сопоставувам на две според мене крајно негативни и некогаш трагично последични при самодокажувањето со дело односно дела: суета и омаловажување. Со нив сум се судирал, се судирам многу често, а неретко ме принудувале, ме принудуваат да се повлечам. Секоја борба со обземени од нив да ја сметам за залудна.
Не, немам намера ни за нив да пишувам сега.
Во контекстов само ќе ја спомнам нескротливата творечка енергија.
