19. Зло

Никому зло да не му мислиш. Секој што тебе ти мисли и најмало, најпрвин да помисли зошто му е. Никому зло да не му правиш, а секој што ти прави и најмало треба да се праша чуму тоа.

Нема спас од зло. И мислено и правено.

Зло од невнимание или од несакање може да се совлада со напор, да се порази со добро. Но зло со намера да се повреди, да се нанесе болка, да се отвори рана не оти нема да се заборави, туку може да предизвика друго, па трето, четврто. Tа да нема крај во нанесувањето зло еден на друг, едни на други, во слепило и беснило.

Злото се казнува од оние што го бранат доброто за сечие добро. Во секое и сечие време.