НЕ МУ СЕ СЛУЧИЛ ДОСЕГА СТУД ДО КОСКИ, А И НЕ ПАМЕТИ, НИТУ ЧУЛ ОД СВОИ ПРЕДЦИ ДЕКА НЕКОГАШ СЕ СЛУЧИЛ. КАКО ТОА МУ СЕ СЛУЧИ СЕГА? БАШ СЕГА, КОГА ВРЕМИЊАВА НЕ МУ ДАВААТ НА ЧОВЕК НИ ДА ЗДИВНЕ НИ ДА СЕ СОЗЕМЕ, НИТУ ДА ПРОМИСЛИ ШТО ПРАВИ И КОН КАДЕ ОДИ!

МУ СЕ СЛУЧИ СТУД ДО КОСКИ, А ЗАБЕЛЕЖА ПРЕД СЕБЕ И КРАЈ СЕБЕ РАСПУКАНИ КАМЕЊА ОД СТУД!

БУКВАЛНО ЛИ СТУД ДО КОСКИ? ДА, НО И НЕ. ДА СО ГОЛЕМА БОЛКА, КАКО ДА МУ ПУКААТ КОСКИТЕ ЕДНА ПО ЕДНА. ТОА ПОЧНА ОД ПРСТИТЕ НА НОЗЕТЕ И РАЦЕТЕ, ВЕЌЕ Е ДО КОСКИТЕ НА ГРАДНИОТ КОШ, А НАЈМНОГУ МЕТАФОРИЧКИ-КАКО СТРАВ И НЕИЗВЕСНОСТ ПОРАДИ ОНА ШТО СЕ СЛУЧУВА ДЕНЕС КАКО НАЈАВА ЗА УТРЕ.

СЕ ПРАШУВА ДАЛИ ВООПШТО ЌЕ ПРЕЖИВЕЕ ЗА ПАК ДА ЗАЖИВЕЕ.

НЕГОВА ПОСЛЕДНА НАДЕЖ КОЈА УШТЕ ГО ДРЖИ НА НОЗЕ ИСПРАВЕН:

ДА ГО ИЗДРЖИ СТУДОВ ДО КОСКИ, ДА СЕ ПОДГОТВИ ЗА ПОСЛЕДИЦИТЕ ОД НЕГО, И ДА ГИ ПРИБЕРЕ КРАЈ СВОЈ ОГАН РАСПУКАНИТЕ КАМЕЊА.

ЗОШТО ТОА?!

ЗАТОА ШТО СТУДОТ Е МИНЛИВ, КАКО СЕКОЈ ДРУГ И МОЖЕ ДА СЕ СОВЛАДА ЕДИНСТВЕНО СО СВОЈ ОГАН. А СО ПРИБРАНИТЕ РАСПУКАНИ КАМЕЊА ЌЕ СИ НАПРАВИ НОВО ЖИВЕАЛИШТЕ.      

НАСЛОВИ (СЀ ВО НАСЛОВ), насловна проза, 62