174. Великите мртви не ги величаме, а на великите живи не им се поклонуаме. Значи, велики не заслужуаме.
175. Без знајње и без имајње во беспатје.
176. Ќе можи уште ко шо можело. А после како?!
177. Саде богати на власт. Нито имало, нито има макар еден сиромав. Е оти така?
178. На предавнико народо мора дебело да му го наплати предавството.
179. Лошотилако кога-тогај низ нос ќе ти излези.
180. Од сакајње до пизмење прекуноќ.
181. Во чекор со стамени лујѓе.
182. Спијат мирно оти ги вардат будни.
183. Скраја од лујѓе шо се смеат кисело.
184. Времево ич не је за надеање.
185. Со тебе умни, опитни и учени и не прајш ни грев ни грешка.
186. Поарно да ти је против, одошто саде да те потчукнуа по рамо.
187. Ништо, никако и никогаш во корист на своја штета. Ни на туѓа штета во своја корист.
188. Многу беда во сиромашија.
189. Пари за ум, а не за во ветер и магла.
190. Трудо треба да се плаќа. Не маката.
191. Кај да сум, не сум на крајо на свето.
192. Во умо си ми и нема да те извадам од него сè дур` сум при ум.
193. Ич не си ја думам староста. Саде ми тежи во неа самоста.
194. Нема ни скршена пара, а џабе `рмба.
195. Најмногу жалам кога сакаш нешто од мене, а ја немам да ти дадам.
196. И така, ја си терам по своему и си докажуам на себеси дека уште постојам.
197. Народо ги отеруа во мајчината им, а нив ич мува не ги лази.
198. За власт и ѓаолско оро ќе заиграат.
199. Убоо чупе со старо аро во љубов?! Забегана работа!
200. Опозицијата саде јаде трици оти је во кочини.
201. Не ти требаат ни фалби ни самофалби. Трај си и работи си.
202. Вие уште како сакате, а ја ко шо си знам.
203. Те нема, љубов, зато шо ме нема.
204. Вака али онака, се обелоденуа големо дело.
205. Се мислат големи и важни, а не можат ни да замислат колку се дребнави.
206. Биди со мене за на обајцата да ни биди полесно.
МОИ НАРОДСКИ ИЗРЕКИ ЗА ТУЃИНАТА
207. Туѓината је пуста, а таткојната запустена.
208. Толкуа је дамна во туѓина, шо си ја примил ко да му је дома.
209. Нема дома, па не се врајќа од туѓина.
210. Трга во туѓина оти дома нема живеачка.
211. Туѓината може да те обогати, ама и да не се знајш кој си и шо си.
212. Не оди во туѓина за пари, ами зато шо во таткојната ништо не му чини.
213. Не му чини јабана, а дома не ни помислуа да се врати.
214. Се реши да оди во туѓина, надеајќи се оти ќе се врати да умри во таткојната.
215. Денешнава јабана не је саде за пари. Прво је за достојна живеачка.
216. Туѓ леб-горчлив залак.
217. Се врати од туѓина дома богат и брго осиромаши.
218. Јабанџија фали туѓина и ги премолчуа лошотиите во неа.
219. Дошол дома од туѓина по многу години и нашол разурнато домашно огниште.
220. Во туѓина ни пес не лај ко шо лај дома.
221. Чоек во туѓина грутка родна земја во срце си носи.
222. Исто ли је да умриш во туѓина али во таткојна?
223. Во туѓина се трга со нова и чиста руба.
224. Плаче во туѓина за дома, а нема ниет да се врати некоаш.
225. Во туѓина и времето је туѓо.
226. Чоеко вреди само во своја дома.
227. Туѓината никоаш не можи да биди твоја, а таткојната је твоја засекоаш.
228. Родо во роднио крај је најсладок.
229. Ако одиш во туѓина, ама да не си ги заборајш корењата.
230. Не је исто да се враќаш по долго и по кусо остануање во туѓина.
231. Ти немаш таткојна? Си имал, ама си се откажал од неа.
232. Колку и да се трудиш живото во туѓина да си го напрајш богат и убав, не можи да ти биди ни побогат ни поубав од во родината.
233. Не можи да ти биди исто добро и во туѓина и во таткојна.
234. Ја сум во сите времиња шо сум ги одживеал и шо ги живеам.
235. Никој во предност при еднакви.
236. Шо је непоправливо је непоправливо. Инаку речено, треба да се остај такво, а да се прај ново.
237. Ич не мислам шо и како мојто дело денес за утре. Па шо и да го нема по мене? Не така оти вреди? А за кого?!
238. На моиве старцки години је опасно по здравје прекуноќ живуркањево да ми се препрај во живот со достојание.
239. Сè појќе си се жалам себеси оти духо ми је слободарски.
240. Можи ја да не сум за тебе, љубов неопорочна, ама ти за мене си.
241. Мене ми је веќе смачено да чекам во надеање, а камо ли на младите.
242. Јас ум учел и не престануам да учам ко самосвесен творец, а политиканто дамна научил како да биди то без ука.
243. Ем ептен далеку ем ептен сам.
244. прост народ-арамиска држава.
245. Кој како, саде никој никако.
246. Пропаѓаше долго, а на крајо пропадна наеднаш.
247. Кај си се забрзал? Да не се страшиш оти на твојо пат ќе се најди некој шо ќе те престаса?!
248. Одамна си слезен од село во град, ама никако да се ограѓаниш.
249. Се спремаш за војвање од шо во мир не те бидуа за ништо.
250. Пукна тиквата меѓу ними и сè им одвеа луто ветриште.
251. Со љубов и во љубов можиме сè, само да не се делиме.
252. На тој шо се препраа оти је глув и слеп не мојш ништо да му докажиш.
253. Бидна шо бидна. Ај нека биди отсега.
254. Ја од кого чекам нешто?! Па ја не сум со никого!
255. Шо сè не праеја и напраија за да пропаднам, а ја уште стојам стамено, доследен на себеси.
256. Нема земја на свето освен нашава испокрадена од толкуа големи апашишта, а ни влакно да не им фали на глајте.
257. Сè ми укажуа оти на овие на власт им се врзани рацете. Сакаат да сечат и да чистат, ама не им даваат.
258. Толкуа се мивки од лујѓе, шо не се ни за чистење и миење патоси со ними.
259. А толку многу години минати во залудна борба за одбрана на мојто место под сонцето. Од оние шо немаат свое.
260. Првин сам, па после заедно со овие али оние.
261. Чим го бидуа, остај го дур` го бидуа.
262. Знај оти нема во свето кај да се сокриеш со азното шо го украде од народо. Ќе те најди правината.
263. Посипете се со пепел али удајте се во матните води на злото и крадежо.
264. Жалта за тебе, душо убаа, ми е безмерна.
265. Се одморам сал од преумора.
266. Сложеноста уморуа чим не се упростуа.
267. Сам си крој, ама дозволуа друзи да му шијат.
268. Ми се чини оти не ни се на исто рамниште кој како и кој колку.
269. Сè ти је црно кога црно ти се пишуа.
270. Од шо многу молчел, сега многу открива.
271. Чоеко збори наместо, ама оние шо непрао праеле се праат ко да не го слушаат.
272. Немој зад грб. Излези ми пред очи.
273. Вистината се крие сè дур` лагата владеј со лујѓе.
274. Љубов сал за тебе и со тебе.
275. Толкуа зло да му напрајте на народо и уште да лајте ко бесни пци…За вас је поарно да ве снема.
276. Свето мора да узнај оти му се сторени и му сторуаат многу зла на мал исконски народ во своја исконска земја.
МОИ НАРОДСКИ ИЗРЕКИ ЗА ЖАЛОСТА И ПАТЕЊЕТО
277. Чоеко је од раѓање до умирачка и за жал и за радост.
278. На чоечкото лице се пишани и жалости и радости. Убоо му је и со едни и со друзи.
279. Има зборој шо му ја збираат жалоста на чоеко и зборој шо му ја олеснуаат.
280. Има жалости кои се толку големи и јаки, шо го натеруаат чоека да се смејт.
281. Се облекла во руба за жалост.
282. Срце ми се расплака кога ја видов многу нажалена.
283. Во тага се умира долго и мачно, а по смрт долго се живеј таговно.
284. И тагата и патењето се смалуваат со работа до уморуање.
285. Голташ солзи, голташ тага, придушуаш патење и едвај стојш на нозе.
286. Пијаш од шо си тажен и се надеаш дека пијан ќе ти биди полесно, та дури можи и да се зарадуаш.
287. Непрај ништо во срдитост. За после да не тагуаш.
288. Толкуа пати, шо ништо не гледа, ништо не слуша, ништо не прај и на ништо не се надеа.
289. Со радуање против тагуање и денум и ноќум.
290. Ти било убоо, весело, за пејање, и наеднаш нешто шо не се прежалуа. Таков је живото.
291. Живото је преполн со патила, а пак му се радуаме. Дури не пресвисниме од тага.
292. Разделината ич не је за радуање. Поготово кога по неа иди забораањето.
293. Пред гробој во молчание, патење, тагуање и тишина.
294. Немој да ги криеш солзите шо ти се за некој шо веќе не је со тебе.
295. Ти плачи срцето? Остај го нека се исплачи.
296. Времето нито ја лечи во заборав, нито ја преболуа до смрт правата љубов.
НАРОДСКИ ИЗРЕКИ VI
