000. Трошка љубов: Дали помислуваш на мене макар во миг на самост?

Нељубов: Не знам каде си и како си оти ти одлучи со мене да не си.

Имаш колку што имаш и доста ти е. За сожал си ако не ти е доста колку имаш оти немаш.

Секиден сè позабрзано се ретчат саканите и сè повеќе срцето ми го премалува самоста.

Стар бел дедо ве прашува и ви одговара: -Можна ли е спокојна живеачка? -Да, само со ближни.

Со години мислев, пишував, правев, создавав. Не престанувам и не ни помислувам да престанам. Ама сè повеќе ме поразува залудноста.…