87. „Дебела“ книга

Интересна идеја, ама не и нова:

Моето целокупно поетско творештво да го објавам во една книга!

ПРОСТО НЕВОЗМОЖНО!

Зошто? Затоа што таква книга би била поприлично „дебела“-може и повеќе од 10.000 страници (!).

Да, знам, Драги Михајловски го објави своето епохално преведувачко дело „Сите драми и сонети“ од Вилијам Шекспир-37 драми и 154 сонети во негов превод и препев, и тоа на 1.650 страници. Ама јас сум Љупчо Димитровски, не Шекспир, и не знам дали е воопшто можно да се вкоричи книга 7-8 пати „подебела“.

Да, знам, во светот се веќе објавени многу такви изданија. Една „грандиозна“ книга пред повеќе години имам видено на Франкфуртскиот саем на книги.

Лично, не ми се верува дека има македонски издавач што би се нафатил да испечати „такво нешто“.

Нешто што се однесува на веќе реализирано од мене:

Во 1998. година во издание на „Macedonia Prima“ од Охрид беше објавено моето поетско дело-поетската студија „Генерика“, во библиофилско издание од 99 примероци, на 574 страници.

(Напомена: обично од такви-библиофилски (нумерирани) изданија авторот ги задржува кај себе првите 10; другите се продаваат како сликарски, вајарски и други уметнички дела, а на „најсличен“ начин како графиките).

Со оглед дека веќе сум во години, лично не верувам дека жив ќе дочекам некој македонски издавач да покаже интерес-да се понуди да ми го објави „Создателот…“ или кое било друго мое дело. А не ми паѓа на ум самиот да нудам (да се нудам). Сепак, не сум „почетник“, веќе имам доволен-скромен број на објавени дела кои ме легитимираат како „каков-таков“ поет/писател/книжевен создател.

Сепак, можно ли е целокупното мое мислечко и книжевно творештво да се „најде“ на едно место? Веќе се наоѓа! „Собрано“ е на мојата книжевна веб-страница на Интернет https://ljupco.panoptikum.mk/.