Каква и да е, голема или мала, упорноста најпосле те доведува до некој твој врв. Без неа човек не може да преживее ни ден ни ноќ. Особено кога пречките се од големи поголеми и сè потешко се надминуваат.

Во што било, кон што било, како било и до кога било човек мора да биде истраен. Најпрвин да ја брани својата човештина во надвладувањето на секакви премрежија.

ТИВКИ КЛОКОТИ, рефлексивни искази, 166