MOMENTUM II, Преобразби што ќе ги постават настаните во логичен ред, поетска инсталација

Потребно време за читање: < 1 минута

Momentum XXVII

Сѐ за голема содржина,
ако треба дури и за секој глас одделно.

Глас 3

Прво сомневањето, а потоа прозракот или созвучјето.

Глас 7

Брехт вели дека плива и оној што не знае да плива.

Хармонија.
Нов напор да се прекаже сонот

или неговата драма можеби.

(Au mouvement):
Толку време помина
откога го рековме
семето на љубовта
со сета раскош и белина.

Во меѓувреме,
слухот измисли
нови звуци за ехо,
молњите почнаа
да шепотат ноќе;
оти немаат
што да ни кажат,
освен да не будат
без цел.

Срната бега
од твојот допир,
гласот ти е суров:
и нож и крв и месо,
ни срце да нема
ако најдеш
пајажина во очите
упорно што те следат
дури скокаш
од куќа на куќа,
од планини в шуми.

Толку време помина
in dubio,
како да завршија
сите игри за најава
на хумани гестови
или хумор.

Но доста беше!
Веќе нема
што да те рани.
Non troppo.

 

Leave the first comment