28.

Детален опис на античкиот историчар Диодор Сицилиски на погребната кола и на целата погребна церемонија на Александар III Македонски, а важен за Сонцева крв и нејзината рожба:

„Првин со чекан направиле златен ковчег, според големината на телото; него до половина го исполниле со миризливи материи, за да шири пријатна миризба и да го сочува телото од распаѓање. Над ковчегот поставиле златен капак, така точно прилагоден што ја опкружувал целата надворешна страна. Над сето ова префрлиле порфирна прекривка, прекрасно извезена со злато; околу неа се наоѓало оружјето на починатиот, со што се давал увид во делата што тој ги извршил.

Потоа довлекле кола, на којашто требало да се пренесува телото; на горниот дел од колата се наоѓала златна сводеста „одаја“, направена од скапоцени камења; таа била долга осум, а широка десет лакти. Под врвот на сводот од „одајата“ се наоѓал квадратен златен трон на кој биле претставени глави од „трагелафи“ со големина од две дланки; на прстени како украс биле прицврстени разнобојни венчиња, како цветови. На врвот имало мрежеста завеса на која виселе огромни ѕвонци за да може од далеку да се слушне дека колата наближува. На аглите од сводот, на секоја страна стоела Победа, со трофеј во рацете. Сводот бил држен од златен перистил со јонски капители; внатре во перистилот се наоѓала златна мрежа, со дебелина од еден прст, над којашто паралелно биле поставени по четири плочи на коишто имало претставени фигури; овие плочи биле еднакви по величина со ѕидовите на „гробната одаја“.

На првата плоча се гледа колесница, богато изработена од метал; на неа седи Александар со убав жезол во раката; околу кралот под оружје врви Македонската гарда и Персијци наречени „мелифори“; пред нив оделе војници, што го носеле оружјето.

На втората плоча била претставена колона слонови, украсени според воениот обичај; на нив, на чело јавале Инди, а одзади Македонци, со нивното вообичаено оружје.

На третата плоча се гледаат коњичките чети коишто прикажуваат како се развива една битка.

На четвртата плоча се претствени кораби, подредени за битка.

На влезот од оваа „одаја“ се наоѓале златни лавови кои како да гледале во оние што влегуваат внатр. Од средината на секој столб нагоре, сѐ до капителите се издигал златен акант. Над „сводестата одаја“, над средината на сводот на отворено бил прострен порфилен килим на кој била положена голема златна круна со маслинови гранчиња; кога сонцето со своите зраци ќе ја допрело, создавале молскава и треперлива светлина, така што одвреме-навреме како да предизвикувала молњи.

Од страните на колата, над која се наоѓала целата оваа градба, стрчеле по две оски на коишто се вртеле четири персиски тркала, а чиишто пречки биле позлатени; само оној дел од тркалата што допирал до земјата бил железен. Крајните делови на оските што стрчеле биле од злато и на нив имало златни лавовски глави, чиишто усти држеле копје.

Околу средината на должината на колата, во средишниот дел на „одајата“ се наоѓала механичка оска која на сета оваа градба ѝ давала рамнотежа за да може колата да се движи без нишање и на нерамни места.

Имало четири процепа. На секој од нив бил прицврстен четворен ред јарем, а на секој јарем биле врзани по четири мазги, такашто вкупниот број на мазгите бил шеесет и четири. Тие биле највнимателно одбрани според големината и силата. Секоја мазга на главата имала позлатена круна, а од двете страни на устата им виселе по две ѕвона. Околу вратот имале ѓердани од скапоцени камења.“