Потребно време за читање: 2 минути

Momentum II

Сцената е осветлена.
Прво се јавува тивка,
па сѐ посилна музика.
Говорот е полн.

Глас 1

Добро, шумовите. Сигурно нема да ги слушнат од гласот оти грми и се одбива од ѕидовите со ехо.

Глас 3

Ќе успееме само ако направиме групен портрет. Маската прва. Тоа со редот е само обид народот да си ги гледа телата еднакви во сите страни. Особено затоа што човекот ќе падне во него со искривена уста. Од радост.

Глас 5

Штом запеам, мајка ми помислува дека сум гладен, а косата ми се крева само затоа што ми е мразна собата цел ден. Секогаш нѐ пречекува со насмевка, па не мора да ни каже колку е сама.

Глас 7

Сепак, треба да објасниме: слика со топли бои и дебели движења на раката. Со модро лице.

Човекот ги расфрла лисјата
во градот
како благодарност и радост
дека му подаривме
епизодна улога во срцето од земја.

Не само што фрлаат
здрави и живи
маси, столици, железни кревети,
стари креденци, огледала,
радио, часовници, минати календари
низ прозорци, врати и низ очи,
туку и цели глави
и гради и раце во движење.

Прочитај и за ... >>  MOMENTUM II, ПОЕТСКА ИНСТАЛАЦИЈА

Сето тоа од крв, се разбира.

Некоја чинија во леб,
па фустани црвени и црни,
и палта од мртви војски
на жени во долна облека.

Дебели книги
направени од старо железо,
карти со свет,
слики во масло, во дрво,
оркестар со пијано и маестро,
птица, мачка, пес;
сето тоа во ред што се качува.

Но здравите и живи
маси, столици, железни кревети,
стари креденци, огледала,
радио, часовници, минати календари;
сите ги сечат, ги колат со нож,
а чиниите ги јадат без леб.

Сликите се голи
во редот што се качува.

Целите глави се тркалаат
низ улиците,
на тротоарите ги препнуваат,
ги паѓаат минувачите;
а тие, пак, чекајќи ноќ,
со страв земаат по една в пазува,
за да ѝ го исчистат времето
од косата,
може и модрото од образите,
ако не е доцна.

Градите и рацете во движење
ги редат на езерото,
до човекот што седнал
и направил круг,
па фрла риби на брегот.

Прочитај и за ... >>  MOMENTUM II, поетска инсталација

Измислувам нови причини
за пожарите во собите,
сосе нови засолништа.

Луѓето насобрани пред нив
прво ќе ги голтаат огновите,
потоа ќе скокаат од прозорците
со достоинство и радост.

А редот
се качува ли качува.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here