306. Меѓу луѓе

Луѓе со мене и околу мене
во мрачнина до виделина.

307. Сонот

Сонот и стварноста мигум се
испреплетиле во една надеж.

308. Име

Името ми е од предок
за мое време со потомок.

309. Радување

Неизмерно се радувам оти
пред мене се раѓа природата.

310. Минливост     

Ќе те нема зашто нема
ништо за нас од тебе.