Помалку познати зборови од македонскиот народен говор кои би било добро поначесто да ги користиме. Особено во секојдневните муабети со оние што се со нас или пред нас. За да сме си наши:

-елбете-се разбира; така е; секако, бездруго;
-бериќатверс’н-благодарам; нека е со среќа;
-оградиса-настрада;…
-зулумќар-насилник, пљачкаш;
-прокопсан-разбран, разумен, домаќин човек; послушен
-видело-светлост;
-каптиса-усвои, зеде; научи;
-аклија-што има право, прав човек;
-маскара-за никаде, за срамови сторен, за потсмев;
-глаголи-зборува.

Моја „општонародна“ порака:

Бериќатверс’н, се најде еден прокопсан, аклија, кој каптисуа народецов што глаголи. Елбете, маскара ќе се сториме сите ако остајме да оградиса од зулумќарине. За никоаш поеќе видело да си немаме.