УШТЕ НИКОЈ НЕ РАЗБРАЛ ДЕКА Е ЖИВ, А Е. КАКО ДА Е САМО ТОЈ, КАКО САМО ТОЈ ДА ОСТАНАЛ НА ОВОЈ СВЕТ ПО ОГНОТ ШТО ИЗГОРЕ И ПЕПЛОСА СĖ.

КАКО УСПЕАЛ ДА Е ИЛИ ДА ОСТАНЕ ЖИВ САМО ТОЈ? НИ САМИОТ НЕ ЗНАЕ, НИТУ РАЗБИРА. УШТЕ НЕ МОЖЕ НИ ДА СЕ СВЕСТИ ДЕКА Е, НИТУ ЗОШТО Е.

ШТО МУ ТРЕБА СЕГА ДА Е ЖИВ? ЗА КОГО ДА ЖИВЕЕ?

ОГНОТ МУ ГИ СОТРЕ И СЕМЕТО И ПЛОДОТ И РОДОТ. НИ ТРАГА НИ КАКОВ-ГОДЕ ЗНАК НЕ ОСТАНА ОД НЕГОВО МИНАТО ВРЕМЕ, А НЕ МУ ОСТАВИЛО ВО СЕГАШНОВО НИ КОРЕНОТ ДА МУ ПУШТИ ЖИЛИЧЕ.

ВАЖНО Е? ЗОШТО Е ВАЖНО? ЗА КОГО? ЗА НЕКОЈ ЧОВЕК ШТО МОЖЕБИ ЌЕ СЕ НАЈДЕ ЖИВ УТРЕ? ДА НЕ ЗА СЕБЕСИ?

ПРАШАЊЕ КОЕ ГО МАЧИ НАЈМНОГУ:

ЗОШТО ОГНОТ ШТО ИЗГОРЕ И ПЕПЛОСА СĖ ГО ОСТАВИ ЖИВ, КАКО ДА Е САМО ТОЈ?

НАСЛОВИ (СĖ ВО НАСЛОВ), насловна проза, 54