Некогаш му иде да остави сè негово и со него, да крене раце од сè, да престане, да запре. Напросто он бил што бил, како бил бил, бил до кога и до каде бил, па да го нема, во миг или во кусо време. Како никогаш да не постоел. Му иде заедно со него да остават сè, да ги нема сите што биле со него и во врска со него, биле дека биле, како биле биле, биле до кога и до каде биле. Исто во миг или во кусо време. Како никогаш да не постоеле.
Се разбира, тоа му иде обземен од рамнодушност, но и од здодевност. Дури почесто од здодевност. Дека пред сè му се изнаредиле и му се редат исти денови и ноќи. Тоа не го толкува како некаков личен пораз, чувство на ништожност и осаменост, туку како предаденост на текот на времето и собитијата што навалуваат на него за конечно да го прифати заборавот како своја конечност.
Што прави кога тоа му иде некогаш?
Тогаш се искачува на некој од врвовите на неговата планина, за која знаат малкумина, и долго размислува за своите докажувања во животот со мисла и дела. На крајот секогаш со исто спознание: тие биле и се нужност во растењето на самосвеста за личното постоење како сушност на колективниот опстанок.
Конкретно? На пример?
Конкретно. тоа значи дека му здодеало да мисли и да создава дела. Истовремено го обзела рамнодушниост поради сознанието дека ни мислата ни делата нема да излезат на виделина додека е жив. Тоа е негова одлука, па решил да престане, да запре, да крене раце од сè. Крајност по низа крајности.
На пример, искачен на некој од врвовите на неговата планина, многу му е важно и натаму да знаат за неа малкумина, и се загледува во хоризонтот далеку пред него. Посакува да полета кон него, но стои цврсто, исправен, задоволен дека е на врв. Седнува на гол камен и долго гледа во себе. Вообичаено, најчесто.
Здодевноста го предизвикува да ѝ се предаде. Засега ѝ одолева.
Во „Жива мисла“:
Здодевноста поврзана со среќата? Врзана е за неа сè додека не поттикнува.
Во несреќа се нема време за здодевност. Бидејќи е постојана борба таа да се надмине. Со труд и мака.
Здодевноста е последица на безначајност.
Здодевноста ништожува.
Она што ти досадило остави го, напушти го, фрли го. Да не ти наштети краткорочно или долгорочно.
Не ѝ се предавај на здодевноста. Не престанувај да бараш нешто или да се најдеш во нешто интересно.
Премногу долго во здодевност предизвикува болест што се вика очај.
Прво препознавање на здодевноста: повторливост.
Медиокритетството најбрзо се претвора во здодевност.
Многу попоследично е да бидеш досаден на себеси, одошто на оние со тебе и околу тебе.
Ако ти е досадно, помогни си да не ти е.
Трагично за тебе ако ти е здодевно со интересни луѓе.
Може да ти биде досадно со луѓе спрема кои си инфериорен.
Недопуштено е да ти биде здодевно меѓу мислечки и творечки луѓе. Треба да ти е радосно и инспиративно со нив.
Друштвото кое ти е досадно или не е за тебе или ти не си за него.
Здодевноста многу често погрешно ја изедначуваме со безработност и денгубење.
Неснослива тешкотија на здодевноста.
Не ти е здодевно со мене зашто сè уште ти требам.
Досадата е празнина која никој со ништо не може да ја пополни.
Станува здодевна постојаната болка. Навикот на неа ја прави неизлечива.
Здодевни се задоволствата кои не ги богатат умот и искуството.
Поздодевни се стереотипите од навиците.
Јас немам време да се досадувам.
Ѓавол завладеал со душата на оној кому му е здодевно.
Сè што е премногу брзо станува досадно.
За здодевноста нема место во вљубено срце.
Досаден е оној што милува да се истакнува себеси во друштво на истакнати личности.
Јас па јас ни е досаден.
Напушти ја работата што ти станала здодевна. Таа не е за тебе.
Меѓу големи луѓе не си здодевен ако си духовит.
Суета, неподносливост и лицемерие-први знаци на здодевност.
Досадно е да патуваш со човек кој не знае каде тргнал.
Здодевноста е бескрвна.
Нема поздодевна книга од книгата за здодевноста. Неа никој не ја ни напишал ни прочитал докрај.
Ништо повеќе од тебе ако уморен ѝ се препуштиш на здодевноста.
Се досадува оној што ниту знае, ниту може да биде сам.
Си легнал на брашно, па на сите уште нелегнати и неклекнати им стануваш досаден.
Ѓаволи им прават секакви ѓаволштини на оние на кои им е здодевно.
Железото го кове оној кому му е интересно додека е врело.
Безделничи оти не знае што да прави со себеси, ниту што-годе да направи.
Безделничи до пред почеток на правење или создавање што-годе. После и да сакаш не можеш.
Нема поздодевно нешто од глупавштината.
Божем се замислил, а всушност ја прикрива здодевноста во себе.
Никако напред со здодевен предводник.
Несовршеноста е убава и никогаш здодевна.
Не му е здодевен животот на оној што замислува и измислува сенешто за себе и за сите како него.
Животот е разновиден, а смртта иста и безлична.
Не вреди да се живее здодевно, ако човек не се троши со љубов и радост.
Здодевноста не е за простување.
Суштината на здодевноста е повеќе да нема што ново да се открива, да се осознава и предвидува.
Нема поголема здодевност од да си здодевен на самиот себе.
Не си здодевен сè додека повеќе слушаш, отколку што зборуваш.
Мрази ја здодевноста и таа ќе бега од тебе.
Успешен им досадува со својата успешност на неуспешните.
Живо ти е дома сè дури не ѝ отвориш врата на здодевноста.
На богатиот богатството му досадува кога престанува да се зголемува.
Зарем не гледаш дека си им здодевен на оние што те слушаат молчешкум?
Јас не стареам зашто не дозволувам животот да ми стане досаден.
Здодевноста е најкомотна меѓу здодевни луѓе.
Забавуваш други, а тебе ти е здодевно.
Не си здодевен на себеси зашто си љубопитен.
Здодевно ти е во друштво кое не ти нуди ништо ново и сè е предвидливо.
Ти треба забава затоа што ти здосадила работата.
Ем ти е досадно ем си досаден!
Против здодевноста со љубов, радост, игра и слобода.
Сите скришно или нескриено му се смеат на здодевен човек.
Денес и утре постојано го поттикнуваат развојот на човечката цивилизација.
Излитените зборови се многу досадни.
Не дозволувам да ми биде здодевно!
ЖИВА МИСЛА, мислечко-поетичен роман, 29