36.Човек-Човечност-Нечовечност
Човек живее и умира како човек. Додека живее совладува врвици, патишта, угорнини, удолнини, премрежија, недоумици. Притоа извојува многу победи и доживува секакви порази. Оди напред, стои во место, оди назад; значи совладува, значи размислува, па одлучува; значи отстапува или му премалила снага, па знае дека му минало времето.
Човекот од раѓање најмногу време минува меѓу сомнежи и надежи.
Човек не е човек без човечност, а нечовек се докажува со нечовечност. Скромен е, нескромен, голем е, мал, виден е, ништожен е.
Вредно е да живееш како човек. И исто е вредно како човек да умираш и да умреш.
Залудно живееш како нечовек, а ќе умираш и ќе умреш како да не си бил никогаш.
