Навременото сознание никогаш не е поразително, туку напротив, секогаш е поттикнувачко за напред. Поразително е задоцнетото, зашто не ни користи или затоа што веќе нè искористиле.

Секое спознание е богатство на духот, втемелување на самостојноста и самосвојноста. Најмногу доказ на личниот непрегор.

Со разборитост и разбирачка треба едновремено и да се прифаќаат и да се менуваат нештата во животот.

ТИВКИ КЛОКОТИ, рефлексивни искази, 103